مطابقت روایتی که تحصیل کردگان در رشته های مدیریت کسب و کار در دانشگاه های رده اول دنیا، مثل هاروارد و استنفورد، نقل می کنند، وقتی در فعالیت های کلاسی، دانشجویان می خواهند کسب و کاری را تعریف کنند، اکثرا آن را به صورت جهانی و با بازار هدف بین المللی می بینند. اما در نقطه مقابل، خیلی از صاحبان کسب و کار در ایران، افق دید شان محدود به اطراف خودشان و حداکثر داخل کشور است و حتی در سطح ایده هم، برنامه ای برای عرضه محصولات و خدمات شان به بازارهای خارجی ندارند.
به بیان دیگر، مستقل از این که بستر صادرات و انتقال پول و تحریم ها، فرصت و یا مانعی ایجاد کند یا نه، خیلی ها اصلا برای توسعه بازار کسب و کارشان، هیچ فکر و تصویری ندارند. هر چه باشد، به رغم محدودیت های جدی و بازدارنده فعلی در تجارت خارجی، تجربه فعالیت نسبتا موفق برخی کسب و کارها در بازارهای خارجی، نشان می دهد که می توان از مزیت های موجود برای حضور در بازارهای خارجی استفاده کرد و قاعدتا این راه، برای همه باز است. چه این که گشوده شدن بازارهای خارجی و ایجاد گردش مالی، می تواند زمینه شکوفا شدن طیف گسترده تری از مزیت های درونی صنعت اسباب بازی ایران را ایجاد کند.
به همین خاطر است که تلاش ارزشمند جناب آقای نخ چی برای گرد هم آوردن تعدادی از تولیدکنندگان اسباب بازی و شرکت در نمایشگاه های خارجی، یک حرکت موثر برای شکستن دور باطل موجود در محدود ماندن به بازارهای داخلی و در نهایت توسعه صنعت اسباب بازی است. بنابراین طبیعی است که شرکت در نمایشگاه اسباب بازی ترکیه، می تواند به منزله یک تجربه ارزشمند و نیز حرکت در مسیری باشد که به تدریج می تواند صادرات را برای صنعت گران و فعالان اسباب بازی ایرانی شدنی کند. از طرف دیگر حمایت نهادهای حاکمیتی مانند معاونت علمی می تواند کمک کند تا هیبت و شکوه مناسب تری به پاویون صنعت اسباب بازی ایران داده شود.
امید است این تجربه به خوبی برگزار شود تا به یاری خدا، کاستی ها به تدریج برطرف شوند و نگرانی و تردیدهای موجود در تولیدکنندگان، به سرمایه گذاری و صرف وقت و هزینه برای شرکت در نمایشگاه های خارجی منجر گردد و در نهایت این حرکت ها، به بارقه های امید و عزم و حرکت و تحول مبدل شود و در دوره های بعدی، شاهد حضور پر تعداد تولیدکنندگان در رویدادهای جهانی باشیم.